Trou Normand

Ik herinner me een Frans eindejaar diner ergens begin jaren '80. In Normandie. Ik was rond de 18 en logeerde regelmatig bij familie die weer bij schoonfamilie oud en nieuw ging vieren. Bij een uiterst traditioneel gezin, niet rijk, niet arm. Een man of 30. De meubels naar de garage om plaats te maken voor schragen, planken en een mooi feestkleed. En vooral gezelligheid. 

Staand aperitief  
- zwarte viskuit en tarama (spread naar Grieks gebruik van viskuit) met toast
- diverse bladerdeeg-hapjes
- zoute soesjes




Menu
- veel oesters en langoustines met mayonaise 
- veel foie gras met grof zout en kweepeer gelei  
- witvis in romige saus
- trou Normand
- gebraden gans met diverse groenten en diverse aardappel gerechten
- kropsla met vinaigrette
- kaasplank 
- piece montée (soesjes-taart met suikerdraad) 
- Café/Calvados met petits fours 

En die Calvados heeft me gered. Na de witvis zag ik het even niet meer zitten, nog niet op leeftijd om echt de maat te houden. Mijn tafelheer, een lijvige onbekende oom stelde mij de 'trou Normand' voor. Een kleine Calvados ad fundum. En ja, dat helpt. 

De wijnen waren divers en zeer waarschijnlijk met zorg gekozen, de Champagne vloeide rijkelijk, voor de kinderen cider. 

Dus heb je te maken met gasten of gastheren- en vrouwen die een fikse maaltijd verwachten of je er mee willen verblijden, de flask gevuld met Calva altijd in binnenzak of handtas houden.